USAMODZIELNIANI WYCHOWANKOWIE PIECZY ZASTĘPCZEJ
Podstawy prawne
- Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm),
- Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie (Dz. U. 2005 r., Nr 6, poz. 45 z późn. zm.)
PROCES USAMODZIELNIENIA - INFORMACJE OGÓLNE
Na dwa miesiące przed osiągnięciem przez wychowanka pełnoletności, wyznaczany jest opiekun usamodzielnienia, z którym osoba osiągająca pełnoletność opracowuje indywidualny plan usamodzielnienia.
Program taki zawiera dane o wychowanku, o rodzinie zastępczej bądź placówce, w której przebywał, a także dane o rodzicach biologicznych i opiekunie usamodzielnienia.
Program określa również potrzeby takie, jak: uzyskanie mieszkania, wykształcenia zgodnego z możliwościami i aspiracjami osoby, uzyskanie kwalifikacji zawodowych, zatrudnienia, przysługujących świadczeń i pomocy rzeczowej.
Pomoc pieniężna na usamodzielnienie jest przyznawana na zaspokojenie ważnej potrzeby życiowej osoby usamodzielnianej. Wysokość jednorazowego świadczenia z tytułu usamodzielnienia uzależniona jest od formy opieki zastępczej, z której wychowanek korzystał oraz od długości okresu przebywania dziecka poza rodziną w danej formie opieki zastępczej.
Usamodzielniany wychowanek/wychowanka – to osoba, która osiągnęła pełnoletność w rodzinie zastępczej, oraz osoba pełnoletnia opuszczająca placówkę opiekuńczo-wychowawczą typu rodzinnego i socjalizacyjnego, dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży oraz schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, specjalny ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek socjoterapii zapewniający całodobową opiekę i młodzieżowy ośrodek wychowawczy, zwana dalej "osobą usamodzielnianą", zostaje objęta pomocą mającą na celu jej życiowe usamodzielnienie i integrację ze środowiskiem przez pracę socjalną, a także pomocą:
- pieniężną na kontynuowanie nauki;
- pieniężną na usamodzielnienie;
- na zagospodarowanie - w formie rzeczowej;
- w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym;
- w uzyskaniu zatrudnienia.
OBOWIĄZKI OSOBY USAMODZIELNIANEJ
Osoba usamodzielniana jest osobą odpowiedzialną za realizację indywidualnego programu usamodzielnienia.
Osoba usamodzielniana zobowiązana jest między innymi do:
- realizacji poszczególnych postanowień indywidualnego programu usamodzielnienia w wyznaczonych terminach, a także do jego modyfikowania,
- ścisłej współpracy z opiekunem usamodzielnienia oraz pracownikiem socjalnym PCPR lub wyznaczonej przez Centrum jednostki pomocy społecznej,
- informowania organu udzielającego pomocy o każdorazowej zmianie swej sytuacji materialnej i życiowej, w tym w szczególności o przerwaniu nauki,
- przedkładania w okresach wskazanych przez PCPR, pisemnego, oryginalnego zaświadczenia potwierdzającego fakt kontynuowania nauki z zaznaczeniem jej trybu, pobieranego stypendium, a w razie potrzeby także o frekwencji i uzyskiwanych ocenach,
- uczestnictwa w innych formach zajęć wskazanych przez pracownika socjalnego, mających na celu jej życiowe usamodzielnienie.
